ΟΜΠΑΜΑ ένας ασυνήθιστος πρόεδρος σε μια ασυνήθιστη εποχή

Πέρυσι τέτοια εποχή, υπολείπονταν 33 μονάδες της Χίλαρι Κλίντον και τα μέσα ενημέρωσης ήταν έτοιμα να ανακηρύξουν την τελευταία, υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία.

Επί ένα χρόνο υπόσχεται αλλαγή. Στην πραγματικότητα ενσαρκώνει την ελπίδα, γιατί με τα ασυνήθιστα, προσωπικά του βιώματα προσωποποιεί το αμερικανικό όνειρο.

«Η μητέρα μου γεννήθηκε στην καρδιά της Αμερικής. Ο πατέρας μου ήταν βοσκός στην Κένυα, ο παππούς μου μάγειρας και υπηρέτης των Βρετανών», που εξαφανίστηκε σε μια βρετανική εκδοχή του Γκουαντάναμο. Γύρω τους, 50.000 Κενυάτες σφαγιάζονταν από τους Βρετανούς στην προσπάθεια των τελευταίων να καταστείλουν την αντίσταση. Ο πατήρ του Ομπάμα διέφυγε όταν μέλη κάποιας αμερικανικής οργάνωσης πρόσεξαν ότι ήταν έξυπνος και τον βοήθησαν να κάνει αίτηση για σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όταν ο Ομπάμα ήταν δύο ετών, ο πατέρας τούς εγκατέλειψε. Η μια του γιαγιά είδε να καίνε το σπίτι της οι αποικιοκράτες. Η άλλη, που απεβίωσε την παραμονή των εκλογών, έτρεχε στις 6.30 κάθε πρωί για να προλάβει το λεωφορείο που θα την πήγαινε στη δουλειά της, μια τράπεζα της Χαβάης.

Ο Ομπάμα πήγε σχολείο (φωτογραφία) στη Τζακάρτα -η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε για σύντομο χρονικό διάστημα έναν Ινδονήσιο-, επέστρεψε στη Χονολουλού, σπούδασε στο Χάρβαρντ, εργάστηκε ως οργανωτής κοινότητας στο Σικάγο, νυμφεύτηκε τη Μισέλ, εξελέγη στη Γερουσία το 2004 και τέσσερα χρόνια μετά προσέφερε στους Αφροαμερικανούς την ευκαιρία να αποκτήσουν τον πρώτο μαύρο πρόεδρο και στους λευκούς τη δυνατότητα να ξεπεράσουν τις φυλετικές διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος.

Ποτέ άλλοτε στις ΗΠΑ δεν ήταν τόσο διαδεδομένη η άποψη ότι πρέπει η Αμερική να προχωρήσει σε εθνική συμφιλίωση, πριν να προβάλλει στον κόσμο το πρότυπό της.

Να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της και μετά με τον κόσμο. Μια αλλαγή εποχής με πολιτισμικές και πολιτικές συνέπειες και πέραν των συνόρων των ΗΠΑ.

Αυτό που ξεκίνησε σαν ψίθυρος έγινε μια φωνή, μια ευφορία, μία «Ομπαμα-μάνια» και τον οδήγησε στην θέση του "πλανητάρχη". Κατάφερε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας να αρθρώσει την ιδέα μιας καλύτερης Αμερικής.

Αυτό έχει εν μέρει σχέση και με την προσωπική ιστορία του Μπάρακ Ομπάμα. «Ναι, μπορούμε», «Το όνειρο», «Η αλλαγή που χρειαζόμαστε», «Είμαστε εκείνοι που όλοι περιμέναμε». Από τις 20 Ιανουαρίου 2009, το όραμα πρέπει να γίνει έργο ....... για μια Αμερική που πρέπει να μάθει να συζητάει με τους διεθνείς εταίρους της και να σέβετε περισσότερο το περιβάλλον.