Το έντυπο πείραμα των blogs

«Ποιος είπε ότι η έντυπη δημοσιογραφία έχει πεθάνει;». Πρόσφατο εγχείρημα στο Σικάγο των ΗΠΑ φιλοδοξεί να ανατρέψει την άποψη ότι οι εφημερίδες «πνέουν τα λοίσθια». H free press εκτύπωση του περιεχομένου διαφόρων blogs είναι πλέον πραγματικότητα.

Το έντυπο «Printed Blog», όπως ονομάζεται, θα κυκλοφορήσει στο Σικάγο και το Σαν Φρανσίσκο την Τρίτη και εντός του επόμενου μήνα θα κάνει την εμφάνισή του στη Νέα Υόρκη. «Αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε είναι η εφαρμογή ορισμένων αρχών που λειτούργησαν στο Διαδίκτυο στο χώρο των εφημερίδων», λέει χαρακτηριστικά ο Τζόσουα Καρπ, ένας εκ των ιδρυτών του «Printed Blog».

Η διανομή περίπου 1.000 φύλλων θα επιτρέψει στην εφημερίδα να εισχωρήσει σε συγκεκριμένες γειτονιές της πόλης και με τον καιρό θα βγαίνει σε 50 έως και 100 διαφορετικές εκδόσεις στις μεγάλες πόλεις. Σύμφωνα με τον Καρπ, η στιγμή που οι χρήστες θα μπορούν να ψηφίζουν τι περιεχόμενο επιθυμούν να λαμβάνουν δεν θ' αργήσει.

Το έντυπο αυτό θα επικεντρώνεται στο φυσικό κοινωνικό δίκτυο του αναγνώστη σε αντιπαράθεση με το αντίστοιχο του Διαδικτύου. «Είναι σίγουρα μια διαφορετική ιδέα από το κλασσικό concept 'ένα για όλους' της Red Eye (free press) ή της Chicago Tribune», αναφέρει ο Καρπ.

Η προσπάθεια αυτή γίνεται σε μια περίοδο που οι ημερήσιες εφημερίδες στις ΗΠΑ προχωρούν σε περικοπές προσωπικού και προϋπολογισμού έτσι ώστε να συναγωνιστούν την διαδικτυακή διαφημιστική αγορά που βαίνει συνεχώς ανοδικά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γνωστό περιοδικό «Christian Science Monitor» που αναγκάστηκε να σταματήσει την έντυπη διανομή του και να δραστηριοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο στο χώρο του Διαδικτύου. «Πραγματικά ελπίζω ότι οι εφημερίδες δεν θα εξαφανιστούν», εξομολογείται ο Καρπ και εξηγεί: «Η φυσική παρουσία της εφημερίδας, το ότι μπορείς να τη διαβάσεις στο μετρό, το μελάνι που λερώνει τα δάχτυλά σου, είναι αξεπέραστη εμπειρία. Δεν είναι το ίδιο με μια οθόνη».

Συγκριτικά με τις παραδοσιακές εφημερίδες, το «Printed Blog» διατηρεί ένα σημαντικό πλεονέκτημα όσον αφορά το κόστος. Το περιεχόμενο παρέχεται ως αντάλλαγμα με ένα ποσοστό των διαφημιστικών εσόδων αντίθετα με την παραδοσιακή πληρωμή των δημοσιογράφων.

Δεν θα υπάρχει παρέμβαση στα κείμενα υπό τη μορφή κάποιας αρχυσυνταξίας, ενώ το layout («στήσιμο») και η διανομή σχεδιάζεται να γίνονται αυτόματα μέσω τοπικών αντιπροσώπων που θα εκτυπώνουν σε μηχανήματα 8.000 δολαρίων.

Οι διαφημίσεις θα κοστίζουν ελάχιστα, από 15 έως 25 δολάρια, την ίδια στιγμή που οι τοπικές επιχειρήσεις, όπως καταστήματα ρούχων και εστιατόρια θα διαφημίζονται στοχευμένα.

«Αυτή είναι η πρώτη φορά που διαφημιζόμαστε σ' ένα μέσο εκτός Διαδικτύου», επισημαίνει ο Τζον Μακόου, επικεφαλής ιστότοπου που συστήνει χώρους διαδικτυακής εκπαίδευσης.

Ο Καρπ φιλοδοξεί να εκδίδει το «printed blog» δύο φορές ημερησίως έτσι ώστε να φτάνει στους επιβάτες όταν πάνε στην εργασία τους και μόλις επιστρέφουν από αυτήν. Όσο για το περιεχόμενο, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να γεμίσει τις σελίδες του εντύπου, καθώς όπως ο ίδιος δηλώνει «υπάρχει ένα εξαιρετικό ποσοστό καλογραμμένων blogs εκεί έξω».

Ένας από τους bloggers που συμφώνησαν να δίνουν κείμενα στον Καρπ, ο Κρις ο' Σέι, είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος και αποτελεί μεγάλο του όνειρό να γίνει κάποια στιγμή full-time blogger.

«Αποφάσισα να συμμετέχω στην προσπάθεια διότι νομίζω ότι πρόκειται για μια πολύ καλή ιδέα. Το να προσφέρεις περιεχόμενο blogs σε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, είναι σαν ν' ανοίγεις την πόρτα σ' ένα νέο κοινό. Και οι bloggers αναζητούν περισσότερη δημοσιότητα», σχολιάζει.

από την kathimerini.gr

Η ψυχολογία του "πρόβατου" μέσα στο κοπάδι.

Μια ολλανδική έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης Neuron, αποκάλυψε την εγκεφαλική δραστηριότητα της νοοτροπίας του «κοπαδιού».

Πολλές μελέτες έχουν δείξει τη σημαντική επίδραση της κοινής γνώμης στην ατομική συμπεριφορά και κρίση, καθώς όλοι λίγο-πολύ τείνουμε να λαμβάνουμε υπόψη τη συμπεριφορά των άλλων και να "καθοδηγούμαστε" ως προς το ποια θεωρείται αναμενόμενη και επιτρεπτή συμπεριφορά και ποια όχι. Έτσι, οι άνθρωποι συχνά αλλάζουν τις αντιλήψεις και τις αποφάσεις τους μόνο και μόνο για να συμμορφωθούν με τη συμπεριφορά της ομάδας όπου ανήκουν.

Τώρα, για πρώτη φορά, ερευνητές του ολλανδικού Κέντρου Γνωσιακής Νευροαπεικόνισης F.C.Donders, με επικεφαλής τον δρα Βασίλι Κλουτσάρεφ, μελέτησαν τους νευρωνικούς μηχανισμούς της κοινωνικής συμμόρφωσης. Χρησιμοποιώντας τομογραφία μαγνητικού συντονισμού σε ομάδα εθελοντών, ανακάλυψαν ότι μια σύγκρουση αντιλήψεων με την κοινή γνώμη (τις αντιλήψεις της ομάδας) πυροδοτεί μια συγκεκριμένη δραστηριότητα στον εγκέφαλο και μια ανάλογη εγκεφαλική προσαρμογή-συμμόρφωση από την πλευρά του ατόμου.

Η έρευνα ερμηνεύει, με όρους νευρωνικής δραστηριότητας, γιατί οι άνθρωποι, συχνά με αυτόματο τρόπο, προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σε αυτήν της πλειοψηφίας, όταν ο εγκέφαλός τους λάβει το μήνυμα "λάθους" από τους γύρω. Ο εγκέφαλος συνεχώς αγρυπνεί για το πιο "θεμελιώδες κοινωνικό λάθος", που, κατά τους ερευνητές, δεν είναι παρά το να είναι κανείς πολύ διαφορετικός από τους άλλους.

Ο εγκέφαλος, σύμφωνα με τους επιστήμονες, "επανεκπαιδεύει" τον εαυτό του, όταν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε σύγκρουση με τους άλλους, μια διαδικασία που μπορεί να ερμηνεύσει ποικίλα φαινόμενα, όπως γιατί οι άνθρωποι ακολουθούν τις τάσεις της μόδας ή αποδέχονται ακραία πολιτικά κινήματα, όπως ο ναζισμός ή γίνονται οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων.

Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Ο γιατρός που ΠΟΤΕ δεν θα γιατρέψει τον πόνο του

Οι φωτογραφίες του παλαιστίνιου γιατρού που θρηνούσε σε «ζωντανή» μετάδοση για το θάνατο των τριών κοριτσιών του από ισραηλινό βομβαρδισμό έκαναν το γύρο του κόσμου. Η δύναμη των εικόνων είναι συντριπτική. Και η εικόνα του ισραηλινού δημοσιογράφου Σλόμι Ελντάρ να ακούει άναυδος τον δρα Αμπού ελ-Εϊς να κλαίει για τον χαμό των κοριτσιών του στον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό της Γάζας θα μείνει για καιρό χαραγμένη στη μνήμη των Ισραηλινών. Ο παλαιστίνιος γιατρός είναι φίλος του. Κι αυτές τις ημέρες φροντίζει τον αδελφό του και την ανιψιά του, που τραυματίστηκαν στον ίδιο βομβαρδισμό. Παράλληλα, ετοιμάζει μια έρευνα για τις επιπτώσεις του πολέμου στους κατοίκους της Γάζας και της Σντερότ, της ισραηλινής πόλης που αποτελεί τον κύριο στόχο της Χαμάς.

Μιλώντας στον απεσταλμένο της «Figaro», ο Αμπού ελ-Εϊς διηγείται για μια ακόμη φορά τη σκηνή που σημάδεψε τη ζωή του. «Βρισκόμουν στο καθιστικό, κι όταν έπεσαν οι οβίδες έτρεξα στο υπνοδωμάτιο. Η μια μου κόρη μου δεν είχε πια κεφάλι. Λίγο νωρίτερα είχα διαβεβαιώσει τα παιδιά μου ότι θα φρόντιζα για την ασφάλειά τους». Η αφήγηση είναι σπαρακτική, αλλά ο γιατρός τονίζει πως τίποτα δεν θα αλλάξει τις πεποιθήσεις του. «Κοιτάζω πάντα προς το μέλλον. Με αυτό το πνεύμα θα μεγαλώσω τα παιδιά που μου απέμειναν. Η αντίδραση των ισραηλινών φίλων μου ενισχύει την πεποίθησή μου πως υπάρχει ελπίδα».

Οι ισραηλινοί φίλοι είναι πράγματι εκεί. Ξεχωρίζει ο Σλόμι Ελντάρ, που έχει γράψει ένα βιβλίο για τη Χαμάς. Δεν απαντά σε ερωτήσεις, δεν θέλει να ανακατέψει την πραγματική ζωή με το θέαμα της ενημέρωσης. Εκεί είναι κι ένας άνθρωπος που δεν θα περίμενε κανείς να δει, ένας ραβίνος ονόματι Γιτζάκ Γελίν. «Από πολιτική άποψη, ανήκω στη Δεξιά. Εγώ έμαθα στον Εζεντίν τι είναι ο ιουδαϊσμός. Και η γυναίκα μου τού έμαθε εβραϊκά».

Ο δρ. Αμπού ελ-Εϊς αρνείται να καταγγείλει τη Χαμάς, «που ανέλαβε την εξουσία ύστερα από εκλογές». Ανήκει όμως στους ανθρώπους που προσπαθούν να καταλάβουν τον άλλο. Αυτός είναι ο λόγος που παρακολούθησε τις διαλέξεις της συζύγου του ραβίνου σε μια σχολή για τους νέους Εβραίους μετανάστες.

Η περιέργεια οδήγησε τον παλαιστίνιο γυναικολόγο και στη Βοστώνη, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Εκεί δίδασκε ο ραβίνος, που είναι αμερικανικής καταγωγής. Από τότε δεν χωρίστηκαν ποτέ. Τον Νοέμβριο του 1995, το βράδυ του ενταφιασμού του Γιτζάκ Ράμπιν, οι δύο φίλοι πήγαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον Εργατικό πρωθυπουργό που δολοφονήθηκε από έναν Εβραίο εξτρεμιστή. Ο ραβίνος, φίλος του Αριέλ Σαρόν, μαζί με τον Εζεντίν, παλαιστίνιο πρόσφυγα. «Στις δύο το πρωί», θυμάται ο ραβίνος, «πήγαμε στον τάφο του πρωθυπουργού. Προσευχηθήκαμε όλη τη νύχτα. Εκείνος στα αραβικά, εγώ στα εβραϊκά».

Για τον Γιτζάκ Γελίν, αυτό που έγινε στη Γάζα «είναι μια κοσμική τραγωδία. Φαίνεται πως σ' αυτή τη σύγκρουση οι καλοί είναι καταδικασμένοι να υποφέρουν. Ο Εζεντίν είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου».

Ανάμεσα στους ανθρώπους που επισκέπτονται τον Εζεντίν για να του εκφράσουν τη λύπη τους είναι και ο δρ. Ραφί Βαλντέν. Γαμπρός του προέδρου Σιμόν Πέρες, είναι ένας από τους ιδρυτές των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που κάθε εβδομάδα περιθάλπει δωρεάν Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη. Δεν μπορεί να μεταβεί στη Γάζα, γιατί η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει την απαγωγή Εβραίων γιατρών. Η οργάνωση στέλνει έτσι ισραηλινούς γιατρούς αραβικής καταγωγής, που θεωρούνται λιγότερο εκτεθειμένοι σε κίνδυνο.

Ο δρ. Βαλντέν μιλά κι αυτός με τα καλύτερα λόγια για τον παλαιστίνιο συνάδελφό του. Αλλά για τον πόλεμο είναι προσεκτικός, όπως και το μεγάλο μέρος της ισραηλινής Αριστεράς. «Είμαι θιασώτης της ειρήνης, αλλά γνωρίζω πως στους πολέμους η απώλεια αμάχων είναι κάτι αναπόφευκτο».

Le Figaro

Διαφήμιση στα blog

• Μετά από πολύ σκέψη, αποφάσισα ότι θα μπορούσα να προσφέρω και τομέα της διαφήμισης-αγγελίας, αφού από ότι μαθαίνω και βλέπω με διαβάζουν αρκετοί.

• Για όλους τους λόγους που βλέπουμε γύρω μας, οικονομική κρίση, "κανόνια", ακάλυπτες επιταγές, Τειρεσίας, μαγαζιά που μετά βίας μπορούν να πληρώσουν το ΤΕΒΕ τους ...... η σελίδα που διαβάζετε καθημερινά θα κάνει την προσφορά της στους νέους που ξεκινούν τώρα τα πρώτα τους βήματα.
  

• ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ διαφήμιση σε κάθε καινούργιο επαγγελματία που θα ανοίξει μαγαζί ή θα κάνει "έναρξη δραστηριότητας" στον Νομό Ροδόπης ή οπουδήποτε αλλού....

• ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ διαφήμιση σε κάθε νέο επιστήμονα (μηχανικό, γιατρό, δικηγόρο κλπ......) που βγαίνει στην βιοπάλη ανοίγοντας γραφείο στον Νομό Ροδόπης ή οπουδήποτε αλλού......

Όσοι από τους αναγνώστες της στήλης γνωρίζουν κάποιους νέους που τώρα ξεκινούν ή ξεκίνησαν πρόσφατα, ας τους ειδοποιήσουν για την αποστολή στοιχείων ....... Όνομα , διεύθυνση, τηλέφωνο, σκαναρισμένη κάρτα, φωτογραφία, και ότι είναι δυνατόν να φανεί χρήσιμο στην ανάρτηση της διαφήμισης-αγγελίας.
Η διαφήμιση θα γίνεται και στα δύο blog, karafatme.blogspot.com και karafatmesport.blogspot.com.
Την παραπάνω ανάρτηση θα ήθελα να την γράψω και στην Τουρκική Γλώσσα αλλά δεν την γνωρίζω. Αν κάποιος φίλος της στήλης μπορούσε να μου την αποστείλει μεταφρασμένη θα του ήμουν υπόχρεος.

e-mail επικοινωνίας ...... μόνο το karafatme@gmail.com

ΥΓ 1 ..... πριν την ανάρτηση θα παίρνω την σύμφωνη γνώμη του διαφημιζόμενου
ΥΓ 2..... αν o διαφημιζόμενος είναι άλλη ομάδα δεν με πειράζει .....

Ενεργειακό είναι το τελευταίο χαρτί της Τουρκίας - Αγωγός ΝΑΜΠΟΥΚΟ

Την εκτίμηση ότι η Τουρκία «παίζει γερά» το χαρτί των ενεργειακών αγωγών, προκειμένου να δώσει νέα ώθηση στις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις, διατυπώνει η φλαμανδόφωνη βελγική εφημερίδα «Ντε Μόργκεν», σε μια αποτίμηση της πρόσφατης επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες.

«Ο Ερντογάν προσήλθε στις συνομιλίες με ευρωπαίους αξιωματούχους αποφασισμένος να εξαργυρώσει την τουρκική συμμετοχή στον ενεργειακό αγωγό Ναμπούκο, εκμεταλλευόμενος τη βούληση των Ευρωπαίων να απεξαρτηθούν ενεργειακά από τη Ρωσία... Φρόντισε να καταστήσει γνωστή τη δυσαρέσκειά του για τη συνεχιζόμενη παρεμπόδιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας από την Κύπρο και να αξιώσει από την ΕΕ να παρέμβει, απειλώντας ότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα διστάσει να επανεξετάσει τη στάση της Τουρκίας σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στον αγωγό Ναμπούκο».

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι, ενώ αρχικά ο Τούρκος πρωθυπουργός εμφανίστηκε πολύ απειλητικός, στη συνέχεια και αφού ακολούθησαν οι συνομιλίες με τον Επίτροπο Ολι Ρεν και τον πρόεδρο της Επιτροπής Μ. Μπαρόζο, χαμήλωσε τους τόνους. Κατά την άποψη της εφημερίδας, οι προηγούμενες απειλές «είχαν ήδη πιάσει τόπο», καθώς ο Τ. Ερντογάν κατάφερε να αποσπάσει εύσημα από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους για την πρόοδο της Τουρκίας στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων.

Αυτό, επειδή -όπως σημειώνει η εφημερίδα- η Ε.Ε. βλέπει τον «Ναμπούκο» ως διέξοδο. «Ήδη από το 2006, όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα στις σχέσεις Ρωσίας - Ουκρανίας σε ό,τι αφορά τη ροή του φυσικού αερίου, η Τουρκία προσπαθεί να αναδείξει τη γεωστρατηγική της σημασία, εμφανιζόμενη ως ο πλέον φερέγγυος εταίρος της Ευρώπης στο θέμα της μεταφοράς ενεργειακών πρώτων υλών».

Ο Ναμπούκο, ο οποίος αναμένεται να αρχίσει να λειτουργεί το 2013, θα μεταφέρει 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Αυστρίας.

Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Επιστροφή στην καλή Αμερική μετά την ορκωμοσία?

η υπογραφή με την οποία ανέλαβε τα ηνία της Αμερικής

«Eνας άνδρας που πριν από εξήντα χρόνια δεν θα περίμενε καν να τον σερβίρουν σε ένα εστιατόριο, ανέλαβε το ανώτατο αξίωμα της χώρας».

Από αυτά τα λόγια, θα πρέπει να ξεκινήσει η αφήγηση μιας ημέρας κατά την οποία επιδιώχθηκε η συμφιλίωση ενός έθνους ύστερα από οκτώ χρόνια ιδεολογικών και στρατιωτικών πολέμων, «πλαστών δογμάτων και πλαστών υποσχέσεων».

Πέρα από τη συναισθηματική ατμόσφαιρα και το τεράστιο πλήθος, που όμοιό του δεν έχει δει ποτέ η Ουάσινγκτον, ούτε σε κηδεία, ούτε σε διαδήλωση, ούτε σε κάποιο γιορτασμό, η ορκωμοσία του Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα αποτέλεσε το σύμβολο μιας πολιτικής και πολιτιστικής στροφής, που μπορεί να συμπυκνωθεί σε μια φράση: την ανάγκη να γίνουν σεβαστά ταυτοχρόνως το «δίκαιο» και οι «αξίες της δημοκρατίας». Το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο.

Όποιος περίμενε έναν κατάλογο υποσχέσεων, ασφαλώς θα απογοητεύτηκε.

Αυτό που έκανε ο Ομπάμα, σημειώνει ο ανταποκριτής της Repubblica, Βιτόριο Τσουκόνι, ήταν να ανατρέψει τη μυωπική οπτική της ρεπουμπλικανικής κουλτούρας και να ξαναβάλει τον κόσμο στο επίκεντρο του αμερικανικού ενδιαφέροντος. Αυτή η αίσθηση της αντιστροφής της κλεψύδρας και του τερματισμού της μονομερούς πολιτικής που ακολουθούσε ο προκάτοχός του είναι που έφερε δύο εκατομμύρια ανθρώπων έξω από το Καπιτώλιο.

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν τουρίστες της ιστορίας και της ελπίδας, που ήλθαν για να ανανεώσουν το σύμφωνο θαυμασμού και αλληλεγγύης προς μια Αμερική που τους είχε προδώσει.

Η πρώτη από τις πλαστές υποσχέσεις που είχαν δοθεί τα τελευταία χρόνια στους Αμερικανούς, το πρώτο από τα πλαστά δόγματα που εξαγγέλθηκαν, ήταν η ψευδαίσθηση ότι μπορείς να προστατεύσεις τη δημοκρατία από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς της εχθρούς, καταργώντας συνταγματικά κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα στο όνομα της ασφάλειας.

Ο Ομπάμα τόνισε ότι η στρατιωτική ισχύς από μόνη της «δεν μας προστατεύει, ούτε μας νομιμοποιεί να κάνουμε ό,τι θέλουμε». Είναι φανερό ότι δεν ανατρέπεται απλώς ο «μπουσισμός», που υιοθετήθηκε εν μέσω πανικού μετά τη φρίκη της 11ης Σεπτεμβρίου. Η Αμερική ξεπερνά ακόμη κι εκείνο το «θα πληρώσουμε οποιοδήποτε τίμημα, θα σηκώσουμε οποιοδήποτε βάρος» που είχε πει ο Τζον Κένεντι στη δική του ορκωμοσία, τον Ιανουάριο του 1961.

Το πρόβλημα, τόνισε ο Ομπάμα, είναι να μπορούμε, όταν χρειάζεται, να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις. Πρέπει να παρακολουθούμε με προσοχή την αγορά, που άμα την αφήσεις μόνη της μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Και, πάνω απ' όλα, πρέπει να επιστρέψουμε στην «ευθύνη», μια λέξη που ο Ομπάμα επανέλαβε πολλές φορές στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, οδηγώντας τους ρεπουμπλικανούς αντιπάλους του να τον κατηγορήσουν ότι αποτελεί ενσάρκωση του Μαρξ και του Ενγκελς.

Η μικρή, και προς το παρόν ρητορική, πολιτιστική επανάσταση που προτείνει ο 44ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ενσαρκώνοντας τη συλλογική ανάγκη για αλλαγή, είναι η επαναφορά της αλήθειας, της ευθύνης και του δικαίου στον πυρήνα της δημόσιας διοίκησης. Ο άνθρωπος που ως πριν από μια γενιά δεν θα μπορούσε να μπει σε μια δημόσια τουαλέτα, και σήμερα κοιμάται σ' ένα σπίτι όπου ακόμη κι ο Τσόρτσιλ αισθανόταν δέος, υπενθύμισε στους πολίτες ότι η Αμερική νίκησε τους πολέμους της με τη δύναμη των ιδεών της και των ιδανικών της, και όχι με πλαστά δόγματα. Είναι μια αλήθεια που ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν την εκφράζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, σε μια μέρα που η «καλή» Αμερική μοιάζει επιτέλους να επιστρέφει ανάμεσά μας.

Πηγή: La Repubblica

Η εξέλιξη της οικονομικής κρίσης στην Ανατολική Ευρώπη

Η Βουλγαρία, η Ρουμανία και τα κράτη της Βαλτικής αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο πολιτικής αποσταθεροποίησης, κοινωνικής έντασης και φυλετικών συγκρούσεων, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Oι οικονομίες τους θα σημειώσουν φέτος μείωση της ανάπτυξής τους κατά τουλάχιστον 5%, ενώ ο πληθωρισμός τους θα ξεπεράσει το 13%, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις.

Την περασμένη εβδομάδα, η αστυνομία της Λιθουανίας χρησιμοποίησε δακρυγόνα εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για το πακέτο λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Στη Σόφια, 150 άτομα συνελήφθησαν και τουλάχιστον 30 τραυματίστηκαν σε εκτεταμένες ταραχές. Οι βούλγαροι φοιτητές διαμαρτύρονταν για το θάνατο ενός συναδέλφου τους και κατηγορούσαν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση ότι δεν παρέχει ασφάλεια στον πληθυσμό. «Βαρεθήκαμε να ζούμε στη φτωχότερη και πιο διεφθαρμένη χώρα», ανέφεραν σε ψήφισμά τους οι φοιτητές. «Θέλουμε επιτέλους να ζήσουμε σε μια φυσιολογική ευρωπαϊκή χώρα».

Στη Ρίγα της Λετονίας, περισσότερα από 100 άτομα συνελήφθησαν σε οδομαχίες μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών, οι περισσότεροι άνεργοι, φοιτητές και μαθητές. Στη Λετονία, τα χρόνια της υψηλής οικονομικής ανάπτυξης έδωσαν τη θέση τους στην ύφεση, τον πληθωρισμό και την ανεργία.

Πολλοί πιστεύουν ότι η επόμενη χώρα στην οποία θα σημειωθούν βιαιότητες είναι η Ρουμανία.

«Μέσα στους επόμενους μήνες θα βγουν άνθρωποι στο δρόμο, αυτό είναι βέβαιο», λέει ο Λούκα Νικουλέσκου, ένας αναλυτής στο Βουκουρέστι. «Κάθε μέρα ακούμε για ένα εργοστάσιο που κλείνει ή μετακομίζει. Η νέα κυβέρνηση δεν δείχνει ιδιαίτερα αποτελεσματική. Είμαστε συνηθισμένοι σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, κι αυτό τελειώνει. Το κοκτέιλ είναι εκρηκτικό».

Μεταξύ των ρουμανικών εταιρειών που απειλούν με μαζικές απολύσεις είναι η αυτοκινητοβιομηχανία Dacia, όπου κυκλοφορεί ένα καταστροφικό σενάριο για την κατάργηση 4.000 θέσεων εργασίας. Η παραγωγή στη Ρουμανία έχει ήδη διακοπεί για δύο μήνες μετά τη μείωση της εγχώριας ζήτησης στο μισό. Σχέδια για μετακόμιση έχουν ανακοινώσει και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις.

«Θα υπάρξει πτώση των εσόδων από τη φορολογία, που θα δημιουργήσει πρόβλημα στον προϋπολογισμό. Θα μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ οι μισθοί τους θα έχουν όλο και μικρότερη αξία».

Ένα άλλο πρόβλημα στη Ρουμανία, όπως και σε άλλες χώρες της περιοχής, είναι ότι πολλοί αγόρασαν σπίτια με στεγαστικά δάνεια που στηρίζονται στο ευρώ. Με το τοπικό νόμισμα να καταρρέει, η αποπληρωμή αυτών των δανείων γίνεται όλο και πιο δύσκολη.

Ο δρ. Τζόναθαν Αϊλ, ένας Βρετανός ειδικός που ειδικεύεται στην ανατολική Ευρώπη, εκτιμά ότι οι χώρες της περιοχής δεν έχουν τα μέσα να αντιμετωπίσουν μια μείζονα οικονομική κρίση. «Στις χώρες αυτές συναντάμε εύθραυστες οικονομίες, αδύνατα πολιτικά κόμματα και ασθενείς θεσμούς», τονίζει. «Πέρυσι, οι χώρες που επλήγησαν ανήκαν στον πυρήνα της δυτικής Ευρώπης. Φέτος, το μεγαλύτερο πλήγμα θα το δεχθεί η περιφέρεια».

Ορισμένες ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, πάντως, δείχνουν να αντιστέκονται καλύτερα στην κρίση. Η εσθονική κυβέρνηση φρόντισε να δημιουργήσει μια αξιόλογη δεξαμενή συναλλαγματικών αποθεμάτων στη διάρκεια των χρόνων της υψηλής ανάπτυξης. «Ολοι ξέρουν ότι αυτός ο χρόνος θα είναι δύσκολος», λέει ο Ράιμο Πουμ, αρχισυντάκτης της εφημερίδας Esti Paevaleht που εκδίδεται στο Ταλίν. «Ενώ όμως στη Ρίγα και το Βίλνιους ο κόσμος είναι εξαντλημένος και οργισμένος, εδώ η κατάσταση είναι διαφορετική».

Πολλοί ανησυχούν και για όξυνση των φυλετικών εντάσεων. Στην Τσεχική Δημοκρατία, 700 μέλη του ακροδεξιού Εργατικού(??) Κόμματος συγκρούστηκαν πρόσφατα με χίλιους αστυνομικούς στην πόλη Λιτβίνοφ επειδή τους απαγορεύτηκε να πραγματοποιήσουν πορεία σε μια περιοχή που κατοικείται κυρίως από τσιγγάνους.

Πηγή: The Observer

Η διάσπαση της Παλαιστινιακής εκπροσώπησης είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην λύση του προβλήματος

Κατά τη διάρκεια των 22 ημερών που διήρκεσε ο πόλεμος της Γάζας, οι ισλαμιστές της Χαμάς ανέβηκαν στο βήμα κατά τη σύνοδο κορυφής αραβικών και μουσουλμανικών χωρών της Ντόχα, ενώ ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς (στη φωτογραφία), ηγέτης της οργάνωσης Φάταχ, υποστηριζόμενος από τη Δύση, εμφανίσθηκε τελείως αδύναμος.

"Τη στιγμή που είναι και οι ίδιοι διασπασμένοι, οι Αραβες χρησιμοποιούν την παλαιστινιακή διάσπαση για να ενισχύσουν τις θέσεις τους στην περιοχή", εξηγεί ο Χαλίλ Σαχίν, ανεξάρτητος πολιτικός αναλυτής στη Δυτική Όχθη.

"Η παλαιστινιακή επανάσταση έχει αντιμετωπίσει σε όλη την ιστορία της τις απόπειρες των αραβικών χωρών να ελέγξουν τις αποφάσεις της, με αποτέλεσμα να υπάρξουν διασπάσεις", εξηγεί ο Φάχμι αλ -Ζαάριρ, εκπρόσωπος της Φάταχ. "Αλλά ποτέ δεν έφθασαν στο σημείο να προσκληθεί μία μόνο πλευρά για να εκπροσωπήσει τον παλαιστινιακό λαό, όπως συνέβη στην Ντόχα", στην οποία παρέστη ο εξόριστος ηγέτης της Χαμάς Χάλεντ Μεσάαλ, και από την οποία απουσίαζε ο Μαμχούντ Αμπάς.

Ο Αϊμάν Νταράχμεχ, βουλευτής της Χαμάς, δηλώνει ότι δεν αντιτίθεται σε μια εξωτερική αραβική επέμβαση, εάν θα βοηθήσει τον παλαιστινιακό λαό. "Κάθε χώρα έχει την δική της πολιτική ατζέντα και επιχειρεί να ελέγξει τις παλαιστινιακές αποφάσεις. Αλλά η αδυναμία του Αραβικού Συνδέσμου οδήγησε στην εμφάνιση δύο στρατοπέδων, σε αυτούς που ανθίστανται στο Ισραήλ και σε όσους προσαρμόζονται".

Για τον Μαχμούντ Αμπάς, η Χαμάς αποτελεί εμπόδιο για την εξεύρεση λύσης μέσω διαπραγματεύσεων για τη δημιουργία δύο κρατών.

Για τη Χαμάς, οι διασπάσεις έχουν πλήξει τον ένοπλο αγώνα εναντίον του Ισραήλ. Οι επανειλημμένες εκκλήσεις για μια τρίτη Ιντιφάντα στη Δυτική Οχθη δεν εισακούσθηκαν, καθώς οι πιστές στον Μαχμούντ Αμπάς δυνάμεις εμποδίζουν κάθε διαμαρτυρία.

Ο Μπάσαμ αλ Σάλχι, ηγέτης του Λαϊκού Παλαιστινιακού Κόμματος, που δεν είναι σύμμαχος ούτε της Χαμάς ούτε της Φάταχ, θεωρεί ότι η διάσπαση είναι πιθανόν να είναι ακόμη πιο επικίνδυνη μακροπρόθεσμα από τον ίδιο τον πόλεμο στη Γάζα.

"Εάν η αποσύνθεση της πολιτικής τους εκπροσώπησης συνεχισθεί, το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα θα αντιμετωπίσει μια κατάσταση ακόμη χειρότερη από τη Νάκμπα το 1948", προειδοποίησε, αναφερόμενος στην εκδίωξη εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων από τα εδάφη τους κατά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

"Ακόμη και αν η Χαμάς έχει άδικο, αυτό δεν θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει μια εναλλακτική λύση στην PLO, αλλά να συντελεσθεί η καταστροφή μιας ενωμένης παλαιστινιακής εκπροσώπησης", λέει.

Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων

Αρμαγεδών στη Γάζα

Η Λωρίδα της Γάζας ήταν πάντα μουντή, αλλά 20 ημέρες μετά την έναρξη των ισραηλινών επιχειρήσεων δεν διαφέρει πια πολύ από τον Αρμαγεδώνα.

Κάτω από τη διεθνή πίεση, και για πρώτη φορά από τότε που άρχισε ο πόλεμος, οι Ισραηλινοί επέτρεψαν χθες σε μια μικρή ομάδα ξένων δημοσιογράφων να μπουν στη Λωρίδα της Γάζας.

Όπωςγράφει ο ανταποκριτής των «Τimes» Μάρτιν Φλέτσερ, που ήταν ένας από αυτούς τους δημοσιογράφους, η ομάδα δεν οδηγήθηκε πολύ μακρυά, μόνο μέχρι το αλ-Ατάτρα, μια πόλη από τα περίχωρα της οποίας η Χαμάς εκτόξευε ρουκέτες εναντίον του νοτίου Ισραήλ.

Το τίμημα που έχει πληρώσει η περιοχή είναι τρομερό. Τα περισσότερα σπίτια έχουν μεταβληθεί σε ερείπια. Τα θερμοκήπια έχουν καταστραφεί πλήρως. Ούτε ένας Παλαιστίνιος δεν κυκλοφορεί. Ένα άδειο καζίνο και ένας ξερός φοίνικας δεσπόζουν πάνω από μια έρημη παραλία και τη γαλάζια Μεσόγειο.

Δεν είναι περίεργο ότι οι άμαχοι έχουν φύγει. Αυτός δεν είναι πλέον τόπος να κυκλοφορεί οποιοσδήποτε. Ο αέρας αντηχεί από τον κρότο των οβίδων και των αυτομάτων όπλων. Άρματα μάχης και γιγαντιαίες μπουλντόζες -με την καμπίνα τους «ντυμένη» στο ατσάλι ώστε να αντιστέκεται στις χειροβομβίδες- οργώνουν το έδαφος, σηκώνοντας σύννεφα σκόνης.

Ο διοικητής της ταξιαρχίας και οι άνδρες του δεν βασανίζονταν από καμιά αμφιβολία για το δίκαιο της αποστολής τους και για την ανάγκη χρήσης μιας τόσο συντριπτικής βίας. Η Χαμάς προκάλεσε αυτή την καταστροφή, έλεγαν με πάθος. «Δεν μ'αρέσει να βλέπω αυτά τα κατεστραμμένα σπίτια», είπε ο διοικητής, ο συνταγματάρχης Χέρζι. «Αλλά δεν μας έδωσαν άλλη επιλογή... Δεν νομίζω ότι αυτός ο πόλεμος θα φέρει ειρήνη. Είναι μέρος μιας μακράς διαδικασίας. Αφού έτσι διαλέγουν οι εχθροί μας να μας αντιμετωπίσουν, πρέπει να κερδίζουμε κάθε μάχη που δίνουμε εναντίον τους. Θα παραδώσουν άραγε τα όπλα τους; Είμαι σίγουρος πως όχι».

Ο Αβι Ρόνζκι, ένας ένστολος ραβίνος του στρατού με μακριά γκρίζα γένεια, συμφώνησε. «Είναι ένας δίκαιος πόλεμος. Ο στρατός μας αποδεικνύει ότι για να νικήσεις τον τρόμο πρέπει να χρησιμοποιήσεις συντριπτική δύναμη, όπως έκαναν οι Αμερικανοί στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν». Οι στρατιώτες δεν θέλουν να σταματήσουν τώρα, πρόσθεσε. «Θέλουν να καταστρέψουν τη Χαμάς. Αν αφήσεις έστω κι ένα μικρό πυρήνα, θα ξεμυτίσει ξανά, κι έτσι καλό είναι να τον ξεριζώσεις».

Αλλοι ισραηλινοί στρατιώτες εξέφρασαν τη συντριβή τους για τις σκηνές που αντίκρυσαν. «Η Γάζα είναι εντελώς κατεστραμμένη, σαν να τη βομβαρδίζαμε για χρόνια», λέει ο Αλόν, που υπηρετεί στη δύναμη η οποία κατέλαβε τον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια, στη βόρεια Γάζα. «Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι καταστροφές έχουμε προκαλέσει. Δεν θέλουμε να πεθάνουν άμαχοι, κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά δεν είναι εύκολο».

The Times

Πυλώνας της «ψηφιακής» δημοκρατίας το Ελεύθερο Λογισμικό

Η αλματώδης εξέλιξη του διαδικτύου, τόσο σε ζητήματα δομής όσο και περιεχομένου είναι συνδεδεμένη με την εμφάνιση του «ελεύθερου λογισμικού» και των κοινοτήτων που υποστηρίζουν την φιλοσοφία της ύπαρξής του.

Όταν χιλιάδες χρήστες-προγραμματιστές συγκροτούν κοινότητες εντός των οποίων μπορούν να μελετήσουν, να εκτελέσουν, να αντιγράψουν και να αναδιανείμουν λογισμικό ελεύθερα, χωρίς αυτό κατ' ανάγκη να είναι και δωρεάν, τότε οι προοπτικές κοινωνικής οργάνωσης που διανοίγονται είναι εξαιρετικές.

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η υποχρέωση της επαναδιάθεσης του λογισμικού στην αγορά, με την αρχική άδεια που αποκτήθηκε είναι σημαντική», σχολιάζει ο κ. Καρούνος, πρόεδρος της Εταιρείας Ελεύθερου Λογισμικού/Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ) και καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, υπογραμμίζοντας ότι η πρακτική της χρήσης λογισμικού ανοιχτού κώδικα και η μετέπειτα ιδιοποίησή του είναι ίδιον των υπανάπτυκτων αγορών.

Αν και μέχρι στιγμής, οι servers και τα ευρύτερα προγράμματα του Διαδικτύου κυριαρχούνταν από το ελεύθερο λογισμικό, την τελευταία δεκαετία και με ιδιαίτερη «ένταση» τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια, η είσοδος του ελεύθερου λογισμικού σε καθημερινή χρήση (browser, εφαρμογές office) βαίνει αυξανόμενη.

Όπως μας πληροφορεί ο κ. Καρούνος, «στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, το ποσοστό χρήσης σε δημοφιλή προγράμματα όπως το Firefox και το Open Office κυμαίνεται κατά περίπτωση γύρω στο 20%-30%, στο Linux η χρήση αγγίζει το 40% ενώ σε καθημερινή χρήση (e-mail) τα ποσοστά αν και είναι χαμηλά (4%) φαίνεται να κινούνται ανοδικά.

«Κοινωνίες της αυτοοργάνωσης»

Αν κάποιος ήθελε να περιγράψει την φιλοσοφία του ελεύθερου λογισμικού και τα οφέλη που προκύπτουν από αυτήν, τότε το κυρίαρχο δομικό στοιχείο είναι η αυτοοργάνωση.

Από την στιγμή που δίδεται η ελευθερία στον χρήστη να τροποποιήσει κάποιο πρόγραμμα χωρίς τον «καταναγκασμό» της λήψης άδειας και την υποβολή οικονομικού αντίτιμου για αναπαραγωγή, η έννοια της ατομικής δημιουργίας περιέρχεται στα χέρια της κοινότητας.

Οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται στον εκάστοτε κώδικα, συμβάλει στην απρόσκοπτη διάδοση της γνώσης με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Σύμφωνα με τον κ. Καρούνο, η χρήση και οι πόροι του ελεύθερου λογισμικού κατευθύνονται στη βελτίωση του συστήματος και όχι στην επώδυνη αγορά αδειών, όπως της συμφωνίας του Ελληνικού Δημοσίου με την Microsoft για το λειτουργικό των Windows.

«Η εκπαίδευση ταιριάζει με τη φιλοσοφία του Ανοιχτού Λογισμικού διότι η διαδικασία της μάθησης είναι μια ανοιχτή διαδικασία όπου η γνώση διαδίδεται, συμβάλλοντας έτσι στην εξέλιξη», εξηγεί ο κ. Καρούνος και απαντά στο πως είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί το κύρος και η «αυθεντία» του δασκάλου-καθηγητή.

«Παρακολουθώντας αρκετά συνέδρια την περασμένη δεκαετία στο εξωτερικό, είδα ότι αρκετοί καθηγητές είχαν βρει 'συνεργάτες' στο χώρο των μαθητών. Για παράδειγμα, μια καθηγήτρια στο Tέξας άφηνε τους καλούς μαθητές, μέσα από μια mailing list, να δίνουν απαντήσεις σε δύσκολες ερωτήσεις -που ούτε και η ίδια μπορούσε- στους συμμαθητές τους. Παρόλο που αρκετές φορές τέθηκε ζήτημα κύρους, η ίδια καθηγήτρια θεωρούσε ότι ο ρόλος της ως 'προπονήτριας' της όλης διαδικασίας ωθούσε το επίπεδο της τάξης…», περιγράφει ο κ. Καρούνος.

Το γερμανικό παράδειγμα

Αλήθεια είναι ότι η ασφάλεια χρήσης ενός λογισμικού που προηγουμένως έχει υποστεί τροποποιήσεις και αναβαθμίσεις από πολλούς προγραμματιστές, θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει αποτρεπτικά στη διάδοση του.

Η κατάσταση ωστόσο φαίνεται να είναι αρκετά διαφορετική, αφού δεν είναι λίγοι οι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί που χρησιμοποιούν τέτοιου τύπου λογισμικό για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε λογισμικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως εξηγεί ο κ. Καρούνος, αποτελεί το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών που απαγόρευσε τη χρήση οποιουδήποτε άλλου λογισμικού εκτός του ειδικά προσαρμοσμένου στις ανάγκες του, λειτουργικού συστήματος Linux. Η εξέλιξη αυτή μάλιστα συντελέστηκε ακριβώς επειδή οι Γερμανοί διαπίστωσαν την αυξημένη ασφάλεια που μπορούσε να παρέχει το συγκεκριμένο λειτουργικό, ειδικά μετά τις μετατροπές που εφάρμοσε το υπουργείο.

Κρίσιμο πεδίο για την ανάπτυξη του λογισμικού ανοιχτού κώδικα είναι τα πρότυπα. Η μεγάλη μάχη που δίνεται ανάμεσα στη Microsoft και υπέρμαχων ανάπτυξης του ΛΑΚ, στον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης αφορά την επικράτηση ή όχι του Open Document Format, δηλαδή το πρότυπο αποθήκευσης κειμένων, που είναι κλειστό. «Ξεκλειδώνοντας το πρότυπο αποθήκευσης» εξηγεί ο κ. Καρούνος, «στην ουσία ξεκλειδώνεται και ο πελάτης», όντας πλέον ελεύθερος να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε λογισμικό επιθυμεί και να αποθηκεύσει τη δουλειά του.

Στην ανάπτυξη του ΛΑΚ, εφαρμόζεται η αρχή του «ένας - δέκα - εκατό», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής του ΕΜΠ. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι ένας είναι εκείνος που ασχολείται ενεργά στην ανάπτυξη του προϊόντος, δέκα ακόμη συμμετέχουν πιο χαλαρά κάνοντας τροποποιήσεις, και εκατό άλλοι το χρησιμοποιούν.

Η Ελληνική Εταρεία Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα, της οποίας πρόεδρος διατελεί σήμερα ο κ. Καρούνος, αριθμεί ως μέλη της περίπου 25 πανεπιστήμια, ΤΕΙ και ερευνητικά κέντρα, με στόχο τη δημιουργία μια «βιβλιοθήκη προγραμμάτων» που μπορούν να συμβάλλον στην εκπαιδευτική διαδικασία. «Βασικός μας στόχος είναι να πάρουμε προγράμματα που διατίθενται ελεύθερα και να τα διαχύσουμε σε επιστημονικές κοινότητες ώστε να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγική διαδικασία» αναφέρει ο κ. Καρούνος. Ταυτόχρονα, στόχος της εταιρείας είναι η επικοινωνία με κοινότητες ανοιχτού λογισμικού και ο συντονισμός τους προς κοινές κατευθύνσεις, κατά βάση εκπαιδευτικού-μαθησιακού περιεχομένου.

Η χρήση λογισμού ανοιχτού κώδικα από τις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες είναι κατά βάση θέμα πολιτικής βούλησης, θεωρεί ο κ. Καρούνος. Από τη στιγμή που η χώρα μας δεσμεύεται από τη Microsoft με μία σύμβαση στο υψηλότερο επίπεδο, αυτό έχει αναπόφευκτα παρενέργειες στα χαμηλότερα επίπεδα και στα υπουργεία. Σύμφωνα με την ΕΛΑΚ, η Ελλάδα θα πρέπει αφενός να καταγγείλει τη σύμβαση, όπως έχουν κάνει άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και αφετέρου να ορίσει πολιτικές υιοθέτησης του ανοιχτού λογισμικού σε όλους τους τομείς και πάνω απ' όλα στην εκπαίδευση και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Σημαντικότερο όφελος από τη χρήση λογισμικού ανοιχτού κώδικα για μια οικονομία, δεν είναι κατά βάση το οικονομικό, αλλά κυρίως το αναπτυξιακό που εστιάζεται στη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής αγοράς πληροφορικής υψηλού επιπέδου.

Ταυτόχρονα, το ανοιχτό λογισμικό καταργεί τη σχέση hardware-λογισμικού, που χαρακτηρίζει ως «φαύλο κύκλο» ο κ. Καρούνος. Χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις σε ότι αφορά επεξεργαστική ισχύ, μνήμη και γραφικά περιβάλλοντα, το ελεύθερο λογισμικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την πλειοψηφία των χρηστών. «Με αυτό τον τρόπο, αντί το ελληνικό Δημόσιο να αναζητά καινούργιους υπολογιστές που θα χρησιμοποιούν προγράμματα με άδεια χρήσης, θα μπορούσε να εγκαταστήσει ελεύθερο λογισμικό στους ήδη υπάρχοντες», καταλήγει ο κ. Καρούνος.

Άρθρο των Πάνου Αθανάσαινα και Xρήστου Σύλλα από το www.kathimerini.gr

ΥΓ . ακόμα και τώρα δεν είναι αργά να χρησιμοποιήσετε τουλάχιστον τα προγράμματα της openoffice και τα mozilla .... υποσχονται πλήρη και ΔΩΡΕΑΝ αντικατάσταση των εφαρμογών office της Microsoft (word,excel,powerpoint, outlook, Internet Explorer.......κλπ) προτείνω ανεπιφύλακτη χρήση. Οι εφαρμογές εκτός του ότι είναι τζάμπα είναι και εξελληνισμένες,πλήρως συμβατές με τις "αδελφές" ,πιο γρήγορες και πιο light(επιβαρύνοντας λιγοτερη RAM) εκδόσεις..... καλή επιτυχία.

Πολεμικές επιχειρήσεις και ελεγχόμενη ανταπόκριση

Η εικόνα που αφήνουν να βγει προς τα έξω Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί σίγουρα δεν είναι αντικειμενική. Κάθε πλευρά προσπαθεί να εκμεταλλευθεί αυτά που συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας προς δικό της όφελος. Χαμάς και Ισραηλινοί παρουσιάζουν στον έξω κόσμο τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας μέσα από το φίλτρο της λογοκρισίας. Επιτρέπουν την μετάδοση εικόνων μόνο όταν πειστούν ότι τους συμφέρουν. Και οι δύο πλευρές πολεμούν με τα δικά τους μέσα.

Η Χαμάς για παράδειγμα δίνει το πράσινο φως κυρίως για την μετάδοση εικόνων τραυματισμένων ή νεκρών, καθώς και γεμάτων νοσοκομείων. Και λογοκρίνει φωτογραφίες ή μαγνητοσκοπημένο υλικό που δείχνει μαχητές ή στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Από την πλευρά του το Ισραήλ έχει αποκλείσει την Λωρίδα της Γάζας για ξένους δημοσιογράφους επικαλούμενο λόγους ασφαλείας. Το Αλ Τζαζίρα ή το CNN παίρνουν πληροφορίες από ανεξάρτητα παλαιστινιακά πρακτορεία ειδήσεων. Το ίδιο ισχύει και για το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ή το Reuters.

Ένα επιπλέον πρόβλημα για τα διεθνή μέσα ενημέρωσης είναι ότι ο όγκος του τηλεοπτικού υλικού είναι τέτοιος, που ακόμα και σταθμοί όπως το France 2 πέφτουν σε παγίδες. Ο γαλλικός σταθμός μετέδωσε εικόνες παλαιστίνιων θυμάτων, οι οποίες υποτίθεται ότι προέρχονταν από επίθεση Ισραηλινών την πρωτοχρονιά του 2008. Στην πραγματικότητα όμως ήταν ένα βίντεο του 2005 που έδειχνε θύματα έκρηξης πυραύλων της Χαμάς που βρίσκονταν πάνω σε φορτηγό.

DEUTSCHE WELLE

Ποιοι και πως θα εξκφράσουν την νέα εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ

Μια νέα, ηπιότερη αμερικανική διπλωματία θα αποτελέσει πρόκληση για χώρες όπως η Συρία, η Κούβα, η Βενεζουέλα και το Ιράν, για τις οποίες ο Μπους ήταν ο ιδανικός αντίπαλος που έκρυβε τις δικές τους αδυναμίες.

Ο κατάλογος των αντιπάλων με τους οποίους θα πρέπει να μιλήσει η (υπό νέα διοίκηση) Αμερική είναι μακρύς. Ο πρώτος ίσως πρέπει να είναι το Ιράν. Ο Ομπάμα έχει δηλώσει ότι προτίθεται να έχει απευθείας διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη, ανατρέποντας την ανοιχτή εχθρότητα που για χρόνια έδειχνε ο Λευκός Οίκος.

Βελτίωση των σχέσεων αναμένεται και με την Κούβα, όπου το εμπάργκο των τελευταίων πενήντα ετών δεν έχει κατορθώσει να λυγίσει την κυβέρνηση. Αντίθετα, μάλιστα, την έχει ενισχύσει.

Η νέα στρατηγική δεν θα μπορούσε παρά να έχει και τους επικριτές της. Ο πρώην υπουργός Αμύνης Ουίλιαμ Πέρι προκάλεσε αίσθηση την περασμένη εβδομάδα όταν προειδοποίησε ότι ο Ομπάμα ενδέχεται να αντιμετωπίσει μια πυρηνική κρίση με το Ιράν μέσα στο 2009, με το Ισραήλ να ζητά την άδεια να βομβαρδίσει κάποια πυρηνική εγκατάσταση. Ανάλογη άποψη εκφράζουν και άλλοι συντηρητικοί αναλυτές, που πιστεύουν ότι η πολιτική του διαλόγου αποτελεί καταστροφικό λάθος. «Η πολιτική αυτή θα χαρακτηρίζεται από αδυναμία και αναποφασιστικότητα, και δεν θα μπορέσει να εμποδίσει τον πυρηνικό εξοπλισμό του Ιράν», λέει ο Νάιλ Γκάρντινερ από το συντηρητικό Heritage Foundation.

Μια νέα, ηπιότερη αμερικανική διπλωματία θα αποτελέσει όμως πρόκληση και για χώρες όπως η Συρία, η Κούβα, η Βενεζουέλα και το Ιράν, για τις οποίες ο Μπους ήταν ο ιδανικός αντίπαλος που έκρυβε τις δικές τους αδυναμίες.

Επιπλέον, δεν θα πρέπει να αποκλειστούν και κάποιες εντάσεις μεταξύ Ευρώπης και Ουάσινγκτον, για θέματα όπως το Αφγανιστάν. Ο Ομπάμα έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι πρέπει να σταλούν περισσότεροι στρατιώτες του ΝΑΤΟ στην Καμπούλ, παρόλο που ο πόλεμος αυτός είναι ιδιαίτερα αντιδημοφιλής στην Ευρώπη.

Ποια θα είναι όμως η νέα ομάδα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής;

Η πρώην πρώτη κυρία και Υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον που με δήλωσή της χτες ξεκαθάρισε " Οι ΗΠΑ δεν μπορούν μόνες τους να κλείσουν όλα τα προβλήματα του κόσμου , αλλά και χωρίς τις ΗΠΑ δεν μπορούν να δοθούν λύσεις στα προβλήματα" ...... ζητάει συνενόχους ή επιδιώκει να δώσει πραγματικά λύσεις?

Ο πρώην πρέσβης στα Ηνωμένα Εθνη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, θα οριστεί ειδικός σύμβουλος στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν.

Ο πρώην διαπραγματευτής για το Μεσανατολικό Ντένις Ρος θα οριστεί ειδικός σύμβουλος για το Ιράν και τη γύρω περιοχή.

Ο Κουρτ Κάμπελ, από την περίοδο της διακυβέρνησης Κλίντον, θα είναι αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, υπεύθυνος για την ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό.

Ο Φίλιπ Γκόρντον, πρώην μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, θα είναι αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, υπεύθυνος για την Ευρώπη.

«Πρόκειται για ανθρώπους που αντανακλούν τη φιλοσοφία του Ομπάμα για εντοπισμό των προβλημάτων και προσπάθεια επίλυσής τους», τονίζει ο Μάικλ Φάλιλαβ από το Brookings Institution της Ουάσινγκτον. «Ο νέος πρόεδρος έχει δείξει ότι δεν θα καθοδηγείται από το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής».

Observer

Στο μεσανατολικό μπέρδεμα , η λύση περνάει από το ΙΡΑΝ

Υπάρχουν πολλοί στη Γάζα που ήθελαν τη διακοπή της ανακωχής και των μυστικών συζητήσεων που είχε η Χαμάς με το Ισραήλ. Oπως γράφει όμως ο Αλεξάντρ Αντλέρ στη «Figaro», η απόφαση δεν ελήφθη στη Γάζα, αλλά στη Δαμασκό, από τον στρατιωτικό ηγέτη της Χαμάς Χαλέντ Μεσχάλ. Και δεδομένου ότι η Συρία διάκειται όλο και πιο εχθρικά προς τον Μεσχάλ, κάτι που θα έπρεπε να αναμένεται στο βαθμό που προχωρούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Μπασάρ ελ-Ασαντ και του Ισραήλ, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο ηγέτης της Χαμάς έλαβε αυτή την απόφαση ύστερα από συνεννόηση με την Τεχεράνη.

Αλλωστε, οι ιρανικές μυστικές υπηρεσίες λειτουργούν εδώ και καιρό άμεσα και έμμεσα στη Λωρίδα της Γάζας.

Με άλλα λόγια, πίσω από αυτές τις επιχειρήσεις κρύβεται μια στιγμή ιδιαίτερης έντασης μεταξύ της Ιερουσαλήμ και της Τεχεράνης. Οι Ιρανοί προειδοποιούν τους Ισραηλινούς ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί, αφού η χώρα τους είναι διπλά ευάλωτη στις επιθέσεις της λιβανικής Χεζμπολάχ από τον βορρά και της παλαιστινιακής Χαμάς από τον νότο. Οι Ισραηλινοί απαντούν ότι, την ώρα που εντείνεται η ιρανική πυρηνική απειλή, εκείνοι πρέπει να αμυνθούν προληπτικά , αρχίζοντας από τα σύνορα με τη Γάζα και τον νότιο Λίβανο.

Σε αυτό το πλαίσιο, γράφει ο γάλλος αναλυτής, μπορεί κανείς να κωδικοποιήσει τα μαθήματα που διδάσκει το τελευταίο δράμα της Μέσης Ανατολής.

Πρώτον: οι Ιρανοί και οι λιβανέζοι σύμμαχοί τους άφησαν μόνο τον παλαιστίνιο εταίρο τους απέναντι στα όπλα του Ισραήλ. Όταν μάλιστα μια μικρή ομάδα Παλαιστινίων εκτόξευσε τέσσερις ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ, ο αρχηγός της Χεζμπολάχ έσπευσε να διαχωρίσει τη θέση του. Λίγες ημέρες πριν από την ορκωμοσία του Ομπάμα, το Ιράν θέλησε να αφήσει ανοιχτή την πόρτα των διαπραγματεύσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πολιτική αυτή είναι ασφαλώς αντίθετη μ' εκείνη που πρεσβεύει ο απερχόμενος πρόεδρος Αχμαντινεζάντ.

Αυτή η ιρανο-λιβανική «προδοσία» επιτρέπει παραδόξως στη Χαμάς να αποκαταστήσει τις παραδοσιακές της σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, και ιδιαίτερα τους Σουνίτες. Μετά το πλήγμα που υπέστη η Χαμάς από τις ισραηλινές επιχειρήσεις, οι μετριοπαθείς Αραβες δεν ανησυχούν πλέον ότι χάνουν έδαφος. Πρέπει απλώς να βρουν ένα είδος ανθρωπιστικής διεξόδου.

Δεύτερον: η επιστροφή της ισραηλινής στρατιωτικής κυριαρχίας μετά την παρένθεση του Λιβάνου δικαιώνει εμμέσως τους οπαδούς της διαπραγμάτευσης, δηλαδή την Παλαιστινιακή Αρχή και τη Σαουδική Αραβία. Η μικρή στρατιωτική νίκη του Ισραήλ δεν θα πρέπει να ερμηνευτεί ως σημαντική πολιτική νίκη. Μετά την κατάπαυση του πυρός δεν θα υπάρξει ούτε ανακατάληψη της Γάζας ούτε εγκατάσταση μιας κυβέρνησης του Μαχμούντ Αμπάς.

Το πιθανότερο είναι ότι η διοίκηση της Χαμάς που θα έχει παραμείνει στις θέσεις της θα ισχυριστεί ότι κατήγαγε μια μεγάλη νίκη τύπου Στάλινγκραντ.

Οι στρατιωτικές νίκες δεν είναι ποτέ αποφασιστικές αν δεν συνοδεύονται από κάποιο μεγάλο στρατηγικό σχέδιο. Το Ισραήλ θα ήθελε να ησυχάσει όλο το Βόρειο Μέτωπο (Ιράν, Ιράκ, Συρία και Λίβανος). Δεδομένου ότι τις εκλογές στο Ιράν μπορεί να τις χάσει ο Αχμαντινεζάντ, και να ακολουθήσει ένας συμβιβασμός στο θέμα του πυρηνικού προγράμματος της χώρας, μια τέτοια εξέλιξη δεν πρέπει να θεωρείται απίθανη.

Μένουν οι ηττημένοι, που με κάποιο τρόπο θα θελήσουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους: η Χαμάς, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι της Αιγύπτου και οι εξτρεμιστές Σουνίτες της Σαουδικής Αραβίας που, μετά το Ιράκ, γνωρίζουν στη Γάζα μια δεύτερη ιστορική ήττα.

από την Le Figaro

Δυτική Όχθη : "Είμαστε όλοι Χαμάς" - οι υποστηρικτές της Φατάχ ενώνονται για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό.

Ακόμη κι αν το Ισραήλ κερδίσει στο πεδίο της μάχης ή στους διπλωματικούς διαδρόμους, πληρώνει ήδη το τίμημα στη Δυτική Όχθη: το μίσος στις καρδιές των κατοίκων της μεγαλώνει, μαζί με την αμφισβήτηση του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς -τα μεσάνυχτα, σύμφωνα τουλάχιστον με την ερμηνεία του παλαιστινιακού Συντάγματος που κάνει η Χαμάς, η θητεία του λήγει- και της οδού των διαπραγματεύσεων που έχει επιλέξει για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.

Η επιλογή αυτή είχε, έτσι κι αλλιώς, μικρή απήχηση στους Παλαιστίνιους, αφού δεν τους απέφερε ούτε χαλάρωση της καταστολής, ούτε βελτίωση της καθημερινότητάς τους. Το μόνο που έγινε ήταν να επεκταθεί ο εποικισμός της Δυτικής Όχθης. Η απογοήτευση των Παλαιστινίων οδήγησε στην ήττα της Φάταχ του προέδρου Αμπάς στις εκλογές του 2006. Και τώρα έρχεται να προστεθεί σ' αυτήν η οργή από το μακελειό στη Γάζα.

Οι δυνάμεις ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής ακολουθούν πολιτική σιδηράς πυγμής απέναντι στις διαδηλώσεις των κατοίκων της Δυτικής Οχθης, συλλαμβάνοντας όποιον τολμά να υψώσει μια σημαία της Χαμάς. Αλλά οι ενδείξεις της ταύτισης με τους κατοίκους της Γάζας είναι παντού. Εννιάχρονα κορίτσια, με τη λέξη «Γάζα» γραμμένη με κόκκινο μελάνι στο μέτωπό τους, ήταν ανάμεσα στους διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν αυτή την εβδομάδα στην κεντρική πλατεία αλ-Μανάρα της Ραμάλα.

Οι ηγέτες της Φάταχ, που έχασε τον έλεγχο της Γάζας τον Ιούνιο του 2007, είναι διχασμένοι ανάμεσα στην ελπίδα ότι η Χαμάς θα ηττηθεί, και στο φόβο που τους προκαλεί η οργή του παλαιστινιακού λαού για τις ισραηλινές επιχειρήσεις. «Αν η Χαμάς νικήσει και οι Ισραηλινοί υψώσουν λευκή σημαία, θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα τόσο στη Δυτική Όχθη όσο και στα αραβικά καθεστώτα», σημειώνει ο Ζιάντ Αμπού Εϊν, υφυπουργός για τους κρατούμενους, που έχει εμπειρία 13 ετών από τις ισραηλινές φυλακές.

Ο Μπάσεμ Χούρι, πρόεδρος της Παλαιστινιακής Ομοσπονδίας Βιομηχανιών, εγκαινίασε την Εθνική Εκστρατεία για την Ανακούφιση της Γάζας κρατώντας μια φωτογραφία από την εφημερίδα αλ-Αγιάμ που δείχνει το κεφάλι ενός κοριτσιού θαμμένου στα ερείπια. «Αυτό είναι απίστευτο», λέει στον ανταποκριτή της Ιndependent. «Με ποιο τρόπο θα βοηθήσει αυτή η επιχείρηση τους Ισραηλινούς; Το μόνο που θα κάνει είναι να στρατολογήσει κι άλλο κόσμο για τη Χαμάς».

Πολλά ηγετικά στελέχη της Φάταχ συνοδεύουν τις εκκλήσεις τους για εθνική ενότητα με κατηγορίες εναντίον της Χαμάς.

Οι απλοί Παλαιστίνιοι, όμως, τα βάζουν με όλους τους άλλους, εκτός από τη Χαμάς. «Είμαστε θυμωμένοι με τους Εβραίους και το μίσος που αισθανόμαστε έχει αυξηθεί», λέει ένας δάσκαλος σε ένα σχολείο που διαχειρίζεται η Παλαιστινιακή Αρχή. «Είμαστε θυμωμένοι με την Παλαιστινιακή Αρχή και είμαστε έξαλλοι με τα αραβικά καθεστώτα. Όταν συγκαλούν κάποια διάσκεψη, το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν το πράσινο φως στο Ισραήλ για να κάνει ό,τι θέλει».

Ενας άλλος υπάλληλος της Παλαιστινιακής Αρχής από τη Νάμπλους προσθέτει: «Θέλω να εκπαιδεύσω τα παιδιά μου για να μισούν το Ισραήλ. Αν δεν μπορώ να κάνω εγώ κάτι, ίσως να μπορούν τα παιδιά μου. Θα τους εκπαιδεύσω να πολεμήσουν εναντίον του Ισραήλ».

Πηγή: The Independent

Ενεργειακά καπρίτσια

Η λύση στην ρωσο-ουκρανική κρίση, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ραρ από τη Γερμανική Εταιρεία Εξωτερικής Πολιτικής είναι η Ουκρανία να πληρώσει τη Μόσχα σε διεθνείς τιμές, και η Ρωσία να δεχτεί τη διευθέτηση του ουκρανικού χρέους, ειδάλλως κινδυνεύει να χάσει το σημαντικότερο πελάτη της, την Ε.Ε.

Ο κ. Ραρ στη συνέντευξη που έδωσε στο Deutschlandfunk εξηγεί την κατάσταση.

Η Ουκρανία προσπαθεί να αξιοποιήσει τη γεωγραφική της θέση ως χώρα-τράνζιτ «για να αποσπάσει από τη Ρωσία την καλύτερη δυνατή τιμή, καθιστώντας όμηρους τους Ευρωπαίους». Είχε στο τραπέζι μία πολύ καλή ρωσική πρόταση, 200 δολάρια τα 1.000 κ.μ., αλλά την απέρριψε «διότι οι Ρώσοι πίσω από αυτή την πρόταση έκρυβαν την επιδίωξή τους για μία άλλη συμφωνία με την Ουκρανία: να ιδιωτικοποιηθεί μέρος του συστήματος αγωγών της Ουκρανίας. Αυτό όμως δεν το θέλει η Ουκρανία. Από την άλλη πλευρά η χώρα μόνη της δεν μπορεί να συντηρήσει το σύστημα αγωγών και παρουσιάζονται κάθε λίγο προβλήματα. Η τιμή που υπάρχει τώρα στο τραπέζι, 400 δολάρια τα 1.000 κυβικά μέτρα, πιστεύω ότι είναι μία τιμή διαπραγμάτευσης», λέει ο κ. Ραρ, αλλά η Ρωσία δεν δείχνει διατεθειμένη να κατεβεί, αν η Ουκρανία δεν πληρώσει τα παλαιότερα χρέη.

«Το αέριο που έπαιρνε παλιότερα φτηνά από το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν και το πουλούσε ακριβά στην Ουκρανία, αυτό το αέριο το παίρνει σήμερα η Ρωσία στην κεντρική Ασία σε τιμές της παγκόσμιας αγοράς. Η Ουκρανία αξιώνει έναν ειδικό ρόλο, που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί. Και μην ξεχνάτε και τα πολιτικά κόμματα στην Ουκρανία που αξιοποιούν τη διένεξη στη μεταξύ τους αντιπαράθεση. Οι ειδικοί περιμένουν περί το Μάιο ή Ιούνιο του τρέχοντος έτους δραματική πτώση της τιμής του πετρελαίου, άρα θα πέσει αυτόματα και η τιμή του αερίου. Τότε θα γίνουν νέες διαπραγματεύσεις. Αλλά δεδομένο παραμένει ένα: η Ρωσία δεν πρέπει να εκφοβίσει τους σημαντικότερους πελάτες της, δηλαδή την Ε.Ε. Γι΄ αυτό και θα ήταν φρόνιμο να κλείσει τα μάτια σε μια συμφωνία για τα χρέη της Ουκρανίας, διότι υπάρχει ο κίνδυνος, αν οξυνθεί η διένεξη με την Ουκρανία, να χάσει για τα επόμενα χρόνια τις χώρες της Ε.Ε. από σίγουρους πελάτες της», σημειώνει ο Γερμανός αναλυτής.

DEUTSCHE WELLE

H αλήθεια πεθαίνει και on line

Λένε πως το πρώτο θύμα κάθε πολέμου είναι η αλήθεια. Και αυτό γιατί κάθε πλευρά επιδιώκει με τον μηχανισμό προπαγάνδας που διαθέτει να κατευθύνει προς το συμφέρον της την ενημέρωση. Συνήθως οι ρεπόρτερ και οι απεσταλμένοι δημοσιογράφοι μπορούν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τους ισχυρισμούς κάθε πλευράς.

Στην περίπτωση του πολέμου στη Γάζα αυτό είναι αδύνατο. Τα διεθνή ΜΜΕ δεν έχουν απεσταλμένους στις περιοχές των συγκρούσεων, καθώς δεν τους επιτρέπει το Ισραήλ την είσοδο και είναι αναγκασμένα να αναμεταδίδουν πληροφορίες που διοχετεύουν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

Πληροφορίες αμφιβόλου αξιοπιστίας, που δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν και κατά κανόνα διαψεύδονται από την αντίπαλη πλευρά, και μάλιστα μέσω Ιντερνετ. Στον πόλεμο του Ιράκ και του Κουβέιτ είχαμε τουλάχιστον λογοκριμένες ανταποκρίσεις. Στην περίπτωση του πολέμου της Γάζας η αλήθεια πεθαίνει και online.

Πριν ακόμη αρχίσουν οι χερσαίες επιχειρήσεις στην Γάζα, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια ηλεκτρονική «επίθεση ενημέρωσης». Βίντεο από τις επιχειρήσεις προβάλλονται στο YouTube από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις που χρησιμοποιούν ακόμα και το Twitter για να ενημερώνουν. Και όπως αναφέρει ο εκπρόσωπος Τύπου του ισραηλινού στρατούΜπένιαμιν Ρούτλαντ: «Εκτός από τα τεκταινόμενα στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα, θεωρούμε το πεδίο των μέσων ενημέρωσης ως ένα ακόμη μέτωπο. Είναι ένας τόπος που μπορεί ποικιλοτρόπως να κερδηθεί ή να χαθεί ο πόλεμος».

Στο Διαδίκτυο φιλοξενούνται πλάνα από κάμερα που έχει τοποθετηθεί στο πιλοτήριο ισραηλινού μαχητικού και στα οποία τεκμηριώνεται η εκτόξευση ρουκέτας Κασάμ από το προαύλιο σχολικού συγκροτήματος και από άλλα κυβερνητικά κτήρια στη Γάζα. Με τα στοιχεία αυτά το Ισραήλ θέλει να καταδείξει ότι η Χαμάς χρησιμοποιεί τον άμαχο πληθυσμό ως ζωντανή ασπίδα. Βέβαια οι ισραηλινοί ισχυρισμοί δεν πιάνουν πάντα. Παράδειγμα, η υπόθεση του βαν, στο οποίο υποτίθεται ότι μέλη της Χαμάς φόρτωναν ρουκέτες Κασάμ και το οποίο βομβαρδίστηκε από ισραηλινό μαχητικό. Τελικά απεδείχθη ότι οι εργάτες φόρτωναν στο βαν σωλήνες από παρακείμενο εργαστήριο. Αλλά αυτό δεν πτοεί το Ισραήλ που συνεχίζει να χρησιμοποιεί το YouTube για να παρουσιάσει τη δική του οπτική γωνία του πολέμου.

Ενός πολέμου, με πολεμικές ανταποκρίσεις, όχι από ανταποκριτές, αλλά από τις αντιμαχόμενες πλευρές.

DEUTSCHE WELLE

H μετάλλαξη της τρομοκρατίας

H δολοφονική επίθεση εναντίον των αστυνομικών ήλθε να επιβεβαιώσει με τον πιο τραγικό τρόπο την -προ δύο εβδομάδων περίπου πρόβλεψή μας- ότι «στο περιθώριο της ιδιότυπης νεανικής εξέγερσης κυοφορείται ένα νέου τύπου “αντάρτικο πόλεων”. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι επανάληψη του μοντέλου της “17 Νοέμβρη”. Θα μοιάζει με το διάσπαρτο ένοπλο κίνημα της αυτονομίας στην Ιταλία».

Οι βομβιστικές επιθέσεις, οι ριπές εναντίον του αστυνομικού λεωφορείου και το τελευταίο περιστατικό είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Το γεγονός, μάλιστα, ότι υπάρχει κλιμάκωση είναι αλάνθαστη ένδειξη για όσα θα επακολουθήσουν. Είναι σαφές ότι η ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας και οι συγκρούσεις του Δεκεμβρίου τροφοδότησαν τη δεξαμενή απ’ όπου αντλεί ο αντιεξουσιαστικός χώρος. Εξίσου σαφές είναι ότι υπό την επήρεια αυτού του κλίματος ακραία στοιχεία ωθούνται στην ένοπλη δράση.

Οι ορίζουσες του τρομοκρατικού φαινομένου αλλάζουν. Δεν υπάρχει μόνο η διαδοχή της «17 Νοέμβρη» από τον «Επαναστατικό Αγώνα». Αντί για μία κλειστή και σχεδόν επαγγελματική οργάνωση με ιδεολογικοπολιτικές αναφορές και κώδικες συμπεριφοράς, πιθανότατα θα προκύψουν διάσπαρτες ένοπλες ομάδες, που θα λειτουργούν σχεδόν στοιχειακά ενίοτε στο όριο μεταξύ πολιτικού και ποινικού. Ο ερασιτεχνισμός τέτοιων ομάδων θα τις καταστήσει περισσότερο ευάλωτες, αλλά και περισσότερο απρόβλεπτες.

Από την άλλη πλευρά, ο βαρύτατος τραυματισμός του νεαρού αστυνομικού παροξύνει την προσωπική ανασφάλεια των συναδέλφων του, γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες να προκύψουν επικίνδυνες παρενέργειες. Σίγουρα, πάντως, ο τραυματισμός τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο που άρχισε με τον φόνο του Αλέξη.

Μέχρι τώρα, η αστυνομία ήταν στο στόχαστρο των κάθε λογής διαδηλωτών, αλλά όχι ο βασικός στόχος τους. Τα κινήματα αντιλαμβάνονταν πως η αστυνομία είναι κατασταλτικός μηχανισμός στα χέρια της κάθε εξουσίας και όχι η αιτία των προβλημάτων. Αυτήν τη φορά η αντι-αστυνομική αιχμή κυριαρχεί. Μια πρώτη εξήγηση είναι πως την έκρηξη πυροδότησε μια ακραία πράξη αστυνομικής αγριότητας και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Ο φόνος του μαθητή, όμως, ήταν η αφορμή και όχι η αιτία της εξέγερσης. Οι αιτίες ανάγονται στη χρόνια κρίση θεσμών και πολιτικής αντιπροσώπευσης και οξύνθηκαν λόγω οικονομικής κρίσης.

Γι’ αυτήν την πολύπλευρη κρίση, την κύρια ευθύνη έχουν οι εξουσιαστικές ελίτ, οι οποίες όχι μόνο δεν την ανέλαβαν, αλλά και με επιδεξιότητα βγήκαν από το πλάνο. Με κύριο μοχλό τα ΜΜΕ, μάλιστα, φρόντισαν εμμέσως πλην σαφώς να αναγορεύσουν την αστυνομία στο μοναδικό και απόλυτο κακό και να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους της ευθύνης.

Η αστυνομία δεν είναι αθώα. Έχει τεράστια ελλείμματα επαγγελματισμού και αποτελεσματικότητας. Γι’ αυτό, όμως, φταίνε οι κυβερνήσεις, που επιλέγουν την ηγεσία και καθορίζουν το πλαίσιο και τους κανόνες. Εάν κρίνουμε από τις παραλείψεις τους, φαίνεται να βολεύονται μ’ αυτήν την κατάσταση. Η μετατροπή της αστυνομίας σε αποδιοπομπαίο τράγο είναι ο εύκολος, αλλά υποκριτικός τρόπος συνολικά των εξουσιαστικών ελίτ να υπεκφύγουν από τις δικές τους καθοριστικές ευθύνες για την παρακμή της χώρας.

Όσο για εκείνους (ΜΜΕ) που υιοθέτησαν πολιτικά τις άκριτες και συλλογικές επιθέσεις στην Ελληνική Αστυνομία, ας καταλάβουν, έστω και τώρα, τι ζημιά προκαλούν. Και ας απομονώσουν πολιτικά και ηθικά τους νέους τρομοκράτες, αντί να καλύπτονται πίσω από τριτοκοσμικές συνωμοσιολογίες περί παρακράτους και προβοκάτσιας

Σταύρος Λυγερός (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

MME εναντίον blogs

"Τους τελευταίους μήνες, με την άνοδο της επισκεψιμότητας των blogs, σε αντίθεση με τις πωλήσεις των εφημερίδων αλλά και των νούμερων της AGB στα δελτία ειδήσεων, έχουμε όλοι οι Έλληνες παρατηρήσει την επίθεση των δημοσιογράφων στα blogs. Ακόμα και δημοσιογράφων που "κρυφά" ή "φανερά" διατηρούν blogs ή κρύβονται πίσω από αυτά.
Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι ερασιτέχνες στην ενημέρωση έχουν καταφέρει να έχουν μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα από τους ίδιους, οι οποίοι έχουν σπουδάσει, έχουν μελετήσει, έχουν κουραστεί για να γίνουν δημοσιογράφοι και να εργάζονται σε μία εφημερίδα ή έναν τηλεοπτικό σταθμό. Όμως αυτό το οποίο συμβαίνει είναι άδικο ή δίκαιο?...
Θα ξεκινήσουμε λέγοντας σας ότι ένας επώνυμος δημοσιογράφος, ο οποίος εργάζεται σε μια εφημερίδα ή έναν τηλεοπτικό σκοπό, με τη θέληση του, ή άθελα του εξυπηρετεί πρώτα απ' όλα τα συμφέροντα του εκδότη ή του καναλάρχη αντίστοιχα. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει έστω και ένας που να μπορέσει να μας το αρνηθεί αυτό. Η ενημέρωση λοιπόν που λαμβάνει ο πολίτης από τα ΜΜΕ είναι πέρα για πέρα κατευθυνόμενη. Εδώ λοιπόν ήρθαν τα blogs τα οποία πρόσφεραν στο πολίτη την ενημέρωση όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι. Παρουσιάζει καθημερινά την αλήθεια και τα γεγονότα όπως ακριβώς αυτά συμβαίνουν.
Δεν θα αρνηθούμε ότι όπως σε όλους τους τομείς της ζωής μας υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί έτσι και στην blogoσφαιρα υπάρχουν και οι δύο πλευρές. Όμως ο κόσμος που επιλέγει τα blogs για την ενημέρωση του μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ποια blogs είναι αντικειμενικά και ποια υποκειμενικά. Διαβάζει, συγκρίνει, αναζητά και βρίσκει στο τέλος την αλήθεια.
Πιστεύουμε ότι από το να προσπαθούν οι δημοσιογράφοι να σταματήσουν τα blogs θα έπρεπε να θυμηθούν όλοι τους τι ακριβώς σπούδασαν στα φοιτητικά τους χρόνια. Τι ακριβώς σημαίνει η λέξη ρεπορτάζ και η λέξη ρεπόρτερ. Γιατί όπως ξεκάθαρα φαίνεται το έχουν ξεχάσει. Όταν το αντιληφθούν και το κάνουν πράξη τότε οι πολίτες θα είναι ακόμα πιο κερδισμένοι. Διότι θα λαμβάνουν την ενημέρωση που τους αξίζει και από τα blogs αλλά και από τα ΜΜΕ."

http://enimerwsi-gr.blogspot.com

Η ζωή αναπηδά πάντα μέσα από στάχτες.... ένα παράδειγμα

Η ΕΙΔΗΣΗ:

"Περισσότερα από 1.000 αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν στη Γαλλία τη νύχτα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς και 288 άτομα συνελήφθησαν, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών.

Συνολικά πυρπολήθηκαν 1.147 αυτοκίνητα, έναντι 878 την περασμένη χρονιά, αύξηση δηλαδή 30,64%, επισημαίνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου.

Ο Γάλλος πρόεδρος υποσχέθηκε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να σταματήσουν οι εμπρησμοί αυτοί. Ο Σαρκοζί ζήτησε από τις αρμόδιες αρχές να είναι ιδιαίτερα αυστηροί με τους εμπρηστές αυτοκινήτων και πρόσθεσε πως όσοι συλλαμβάνονται πρέπει να ανακαλούνται οι άδειες οδήγησής τους μέχρι να αποζημιώνουν τα θύματα.

Οι περισσότεροι εμπρησμοί σημειώθηκαν στα προάστια του Παρισιού και στο Στρασβούργο, αλλά και για πρώτη φορά αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν και σε ορισμένες αγροτικές περιοχές.

Στο Παρίσι περίπου 550.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στα Ηλύσια Πεδία για την αλλαγή του χρόνου."

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΔΗΣΗΣ:

Καίγοντας τόσα αυτοκίνητα οι μόνοι που ζημιώνονται πραγματικά είναι οι ασφαλιστικές εταιρίες ..... και οι ιδιοκτήτες αν είχαν πράγματα αξίας μέσα (αλλά ποιος αφήνει σήμερα)

1. Ο ιδιοκτήτης θα κερδίσει αφού δεν χρειάζεται να βρει αγοραστή για να πουλήσει το καμένο του αυτοκίνητο. Η εύρεση αγοραστή την σήμερον ημέρα είναι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα .... ρωτήστε και τους εμπόρους μεταχειρισμένων.

2. Η διαδικασία παραγωγής (βιομηχανία, εργάτης βιομηχανίας κλπ) αυτοκινήτων ή η εμπορία μεταχειρισμένων θα κερδίσει, αφού από την αποζημίωση που θα λάβει ο "καμένος" θα στραφεί είτε στην αγορά καινούργιου ή μεταχειρισμένου αυτοκινήτου.

3. Το κράτος θα κερδίσει αφού θα μειωθεί η ανεργία, θα εισπράξει ΦΠΑ, θα φορολογήσει την παραγωγή, θα εισπράξει τέλη.

4. Έμμεσα θα κερδίσουν και οι ασφάλειες αφού θα ανεβάσουν τα ασφάλιστρα πυρκαγιάς και θα εισπράξουν περισσότερα χρήματα από τους "άκαυτους".

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ :

είναι μάλλον χρήσιμο το έθιμο καύσης αυτοκινήτων παραμονή προτοχρονιάς στη Γαλλία .... το οικολογικά σωστό θα ήταν να τα "απαλλωτρίωναν" για ανακύκλωση και να δηλώνονταν κλοπή.