Η ημέρα της γυναίκας πρέπει να είναι κάθε μέρα

Την 8η Μαρτίου 1857 (όταν εργαζόμενες στη Νέα Υόρκη έκαναν απεργία για ίση αμοιβή με τους άντρες και η συγκέντρωση πνίγηκε στο αίμα), οφείλουμε να την υπενθυμίζουμε .......όχι σε επετείους....... αλλά συχνότερα. Αντ' αυτού βαυκαλιζόμαστε με κενολογίες του τύπου «η ημέρα εκείνη άνοιξε το δρόμο για την εξίσωση των μισθών», όταν 152 χρόνια μετά αυτός ο δρόμος παραμένει ακόμα υπό κατασκευή - οι γυναίκες και στην πεφωτισμένη Ευρώπη λαμβάνουν 17% λιγότερο μισθό από τους άντρες (στην Ελλάδα, 21% λιγότερο). Μπορεί οι γυναίκες να μη βιώνουν πλέον σχέσεις υποτέλειας με το άλλο φύλο, κοινωνικές απαγορεύσεις, όμως η έξοδος στην αγορά εργασίας δεν στέφθηκε με την πολυπόθητη ισότητα, οι κατακτήσεις τους δεν μείωσαν και κοινωνικά το οδυνηρό μοίρασμα αρμοδιοτήτων με το "ισχυρό φύλο" ανάμεσα στη δουλειά και το σπίτι,...... οι ελεύθερες επαγγελματικές σχέσεις έφεραν νέους καταναγκασμούς.

Το «δεύτερο φύλο» απελευθερώθηκε, έπαψε να ζει αποκλεισμένο από την ιστορία στο σπίτι. Οι γυναίκες αρνήθηκαν και ξαναγάπησαν το σώμα τους, τη μητρότητα, μετέτρεψαν το ζευγάρι σε τόπο σκέψης, ......... Στο μεταξύ κύλησε νερό στ’ αυλάκι. Επήλθε το τέλος της κυριαρχίας του γάμου, παρακμή της διπλής ηθικής, μαζική είσοδος στην εργασία, υπογεννητικότητα, υπερπροστασία των παιδιών... Πολλές μάχες χάθηκαν, περισσότερες κερδήθηκαν, μαζί όμως πλάστηκε ο «μύθος της εξίσωσης», που δεν ερμηνεύει την κόπωση, τη σύγχυση, τη δυστυχία πολλών σημερινών γυναικών.

Ωστόσο οι νευρώσεις, η μοναξιά, το άγχος, τα διλήμματα δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της ανισότητας, αλλά και της σύνθλιψης, της υποβάθμισης και των δύο φύλων σε μια κοινωνία που δεν έχει λύσει βασικά προβλήματα ελευθερίας, συνοχής, δημοκρατίας, δικαιοσύνης.

Οι επέτειοι υπακούουν στην Δυτική λογική που θέλει τη φύση σε αντιπαράθεση με τον πολιτισμό και τα δύο φύλα σε αντιθετικούς πόλους. Και ο φεμινισμός στηρίχθηκε (αναγκαστικά) στην αντίληψη ότι τα νοήμονα όντα χωρίζονται σε δυο ξεκάθαρες ομάδες (άντρες - γυναίκες).

Γυναίκα, άντρας, πολίτης-άτομο. Πρέπει να παλέψουν σκληρά για την ποιότητα και τη συνοχή της ζωής τους. Πρέπει να δουν ο ένας τον άλλον στα μάτια και να καταλάβουν τα πάντα...........