Δύσκολοι καιροί για .... συνδικάτα.

Σε μια Ευρώπη που χαρακτηρίζεται από κοινωνικές παραδόσεις που διαφέρουν από χώρα σε χώρα, η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία συνδικάτων -στην οποία ανήκουν 82 συνδικάτα από 36 χώρες- προσπαθεί να συντονίσει την απάντηση στην κρίση.

Οι επόμενες διαδηλώσεις που οργανώνει η Συνομοσπονδία είναι στις 14 Μαϊου στη Μαδρίτη, στις 15 Μαϊου στις Βρυξέλλες και στις 16 Μαϊου στο Βερολίνο και την Πράγα. Ο στόχος είναι να υπάρξουν πανευρωπαϊκές, και όχι μεμονωμένες απαντήσεις στα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση. «Ολοι συμφωνούμε σε ορισμένες διαπιστώσεις», λέει ο γενικός γραμματέας της Συνομοσπονδίας Τζον Μονκς, που τάσσεται εναντίον του προστατευτισμού και του εθνικισμού. «Τα σχέδια ανάκαμψης, όταν υπάρχουν, είναι ανεπαρκή, το κοινωνικό ζήτημα δεν έχει ισχυρή παρουσία και η ευρωπαϊκή απάντηση είναι αδύναμη».

Οι απεργίες που έγιναν στις αρχές Φεβρουαρίου στη Βρετανία, με σύνθημα «οι αγγλικές δουλειές στους Άγγλους», προκάλεσαν ανησυχία. «Έπρεπε να καταγγείλουμε τους κινδύνους του προστατευτισμού, χωρίς να στιγματίσουμε κανέναν, όπως και να καταγγείλουμε τις επιχειρήσεις που δεν προσφέρουν ίση μεταχείριση σε όλους τους εργαζομένους, ανεξαρτήτως της χώρας προέλευσής τους», τονίζει ο Μονκς.

Είναι γεγονός πάντως πως είναι δύσκολο να γίνουν κοινοί αγώνες, με δεδομένες τις διαφορές που υπάρχουν. «Η Γαλλία διαθέτει ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, κάτι που δεν ισχύει σε άλλες χώρες», εξηγεί ο Γάλλος Ζοέλ Ντεκαγιόν, από τα ηγετικά στελέχη της Συνομοσπονδίας. «Στην Τσεχική Δημοκρατία, για παράδειγμα, το επίδομα ανεργίας χορηγείται μόλις για τρεις ή τέσσερις μήνες. Στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, η μισή οικονομία είναι αδήλωτη και δεν παρέχει καμιά κοινωνική προστασία».

«Στις σκανδιναβικές χώρες είναι σπάνιο τα συνδικάτα να αντιτίθενται στο κλείσιμο μιας επιχείρησης», σημειώνει ο Μαρσέλ Γκρινιάρ, εκπρόσωπος του γαλλικού συνδικάτου CFDT στην εκτελεστική επιτροπή της Συνομοσπονδίας. «Αν η επιχείρηση πρέπει να κλείσει, θα κλείσει. Αυτό που χρειάζεται είναι να προστατευθούν οι εργαζόμενοι. Στη Γαλλία, αντίθετα, η αντίσταση θα είναι σθεναρή».

Τα γερμανικά και τα σκανδιναβικά συνδικάτα καταφεύγουν πολύ σπανιότερα από άλλα σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Όταν η Συνομοσπονδία θέλησε λοιπόν να οργανώσει μια σειρά διαδηλώσεων στην Ευρώπη, οι Σουηδοί απέρριψαν την πρόταση να γίνει διαδήλωση και στη Στοκχόλμη. «Δεν το συνηθίζουμε», είπαν.

Σύμφωνα με τον Τζον Μονκς, «σε χώρες όπου η παράδοση του κοινωνικού διαλόγου είναι ισχυρή, όπως η Ολλανδία, η Αυστρία και οι σκανδιναβικές χώρες, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα», αλλά σε άλλες υπάρχουν ενδείξεις σκλήρυνσης. Στην Ισπανία, ο κοινωνικός διάλογος κατέρρευσε και η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους κοινωνικούς εταίρους να τον επαναλάβουν. Στην Ιταλία, το συνδικάτο CGIL κατήγγειλε τα άλλα δύο μεγάλα συνδικάτα που υπέγραψαν συμφωνίες με τον Μπερλουσκόνι και οργάνωσε ξεχωριστή διαδήλωση στις 4 Απριλίου. Αλλά και στη Γερμανία, η κλασική διαπραγμάτευση δείχνει να φτάνει στα όριά της. Το συνδικάτο IG Metall ζητά ένα νέο σχέδιο ανάκαμψης και τη δημιουργία ενός κρατικού ταμείου 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη συμμετοχή στο κεφάλαιο των βιομηχανικών ομίλων.

Πηγή: Le Monde